Goeie nuus uit NZ

Vrydag  -  15 Julie 2005

 

21H30

 

More-sê

 

Die goeie nuus is nie die All Blacks wat maalvleis van die Leeus gemaak het nie, want dit is mos nou al ou nuus. Teen hierdie tyd weet almal mos wie is die wêreld se beste rugbyspan en die wenners van die 2005-Drienasiereeks. Sjoe, nou is daar darem ‘n paar ontstoke manne…

 

Die Nieu-Seelandse Minister van Buitelandse Sake het my en Pieter se burgerskap goedgekeur en het ons vandag ons amptelike gelukwense gekry. Ons is dus nou volwaardige Kiwi’s. Die seuns se burgerskap is ‘n bietjie vertraag. Hulle wag net vir Nic om terug te keer uit Amerika sodat hy sy paspoort kan inhandig. Marco en Reghardt se burgerskap is voorlopig goedgekeur, maar omdat hulle minderjarig is, wag hulle vir ‘n vorm uit Suid-Afrika. Ek en Pieter gaan nie nou al die seremonie waar jy trou aan die Koningin sweer, bywoon nie. Ons wil dit graag as ‘n gesin doen en sal dus eers wag tot die kinders se papierwerk afgehandel is. Irene van Dyk het ook so 6 weke gelede haar burgerskap gekry. Daar is natuurlik ‘n groot gedoente van gemaak en is selfs oor die TV-nuus uitgesaai. Selfs tannie Helen Clark was teenwoordig.

 

More-aand is dit groot jolyt in Browns Bay. Steve Hofmeyr is hier!! Ek wag nou al vier jaar dat hy hier kom optree. Die kaartjies vir more-aand se optrede was binne ‘n week uitverkoop en tree hy Maandagaand weer in Auckland op. Ek beplan om definitief met of ‘n CD of DVD van hom huis toe te kom. Ek het dit eers oorweeg om ‘n Possum G-string te koop om op die verhoog te gooi, maar Engela wat saam met my gaan, het my gewaarsku sy kom uit ‘n ordentlike huis en ek moet my gedra. Nou sal ek maar volstaan by om op die stoele te dans.

 

Marco en Reghardt het op die oomblik skoolvakansie en beweeg net tussen die rekenaar en New World. Hulle het gesorg dat hulle die vakansie weer so ‘n paar ekstra dollars verdien. Ek sorg darem dat hier soggens ‘n lysie met ‘n paar huistakies is sodat daar darem so ‘n bietjie balans in hulle lewe is.

 

Reghardt het toe besluit om hierdie jaar die Matriekafskeid by te woon. Dit is nie regtig ‘n matriekafskeid nie, eerder ‘n Senior Ball wat deur die matrieks en standerd neges bygewoon kan raak. Heeltemal teen sy aard berei hy en Kerry toe vreeslik voor vir hierdie groot aand en is hy en drie van sy vriende deftig uitgedos hier weg met ‘n Limo. Sy kommentaar oor die aand  -  dit was lank, kos was nie lekker nie en die DJ het ‘n goeie Compact Laptop. Dit is sommer ‘n goeie opsomming van wie Reghardt is  - word gou verveeld, vol fiemies oor kos en rekenaarmal.

 

Noudat die webblad klaar en gepubliseer is, het Pieter weer tyd om te studeer. Hy skryf oor drie weke een van sy Microsoft vakke en sit saans tot laat voor die rekenaar en boeke.

Ons is baie opgewonde oor ons webblad en beplan om dit Sondagaande op te dateer. Julle kan dus maar gereeld daar gaan rondkrap, want daar sal altyd ietsie nuuts wees. Verwys gerus mense wat meer oor Nieu-seeland wil weet na ons webblad.

 

Ons ski-naweek is vervroeg en ons maak al in alle erns reg vir die groot avontuur. Verlede naweek het ek en Engela solank vir ons elkeen ‘n paar “long johns “ gekry, want ons is nie van plan om koud te kry nie. Sy het vir my en haar elkeen so ‘n Hollandse gebreide hoedjie gekoop  -  ons lyk nes Hollandse poppies met vlegsels – om ons ore teen die koue te beskerm. Kerry kom vanaand terug van die ski-oord af en sal ons goed kan inlig oor wat om te verwag.

 

Dit gaan net elke dag beter by my werk. Die 11de Augustus vlieg ek saam met ses van die ander bestuurders Palmerston North toe om ‘n Food Expo te gaan bywoon. Ek sien vreeslik uit daarna, want ek is mos mal oor vlieg. Ek gaan die enigste hen onder die hane wees. Hulle het my klaar gewaarsku dat hulle sommer vinnig hulle werk vir die dag gaan afhandel en dat ek hulle maar in die wyntent moet kom soek.

 

Ek vra in die week een van die ouens wat die kouevleise kom aflewer om vir my een van die kartonne oop te sny sodat ek eers die temperatuur van die vleis kan neem voordat ek dit aanvaar. Hy sê toe: “ I’m a Maori boy… not allowed to have a knife with me.”  Ek en hy het vreeslik lekker daaroor gelag. Gedink dit is nou “nice” dat hy daaroor kan spot.

 

Groete uit ‘n lekker nat Nieu-Seeland

 

Anna-Maré en Kie

 

Nuus van Nic

Hallo Almal

Daar was nog nie weer 'n nuusbriefie van Nic af na die laaste enetjie
wat ek aangestuur het nie. Ek het egter Dinsdagoggend 'n oproep van hom
af gekry by die werk!! Dit was wonderlik om sy stemmetjie te hoor al het
dit duisende kilometers ver geklink. Dit was so onduidelik dat ek baie
keer maar moes raai wat hy sê. Toe ek egter daardie foon neersit, het ek
vreeslik na my blou-oog-kind verlang.

Hy geniet dit so baie by die kamp dat hy glo nog glad nie huis toe
verlang het nie. Dit is baie vreeemd om te hoor van 'n kind wat eintlik
vreeslik huisvas is. Die kamp maak oor 4 weke klaar, maar hy en en twee
Pommies gaan vir twee weke toer. Hulle laat glad nie die Leeu-toer
tussen hulle staan nie. Hy het by Kerry geskimp dat hy graag 'n rukkie
langer sou wou aanbly, maar die Rooikop het haar voet neergesit. Ons sal
nou maar moet wag en sien wanneer hy huis toe kom.

Hulle het 'n vreeslike besige program en kry maar so af en toe 'n
aandjie af. Daar is ook net twee rekenaars in die kamp en die kinders
staan glo vreeslik tou om almal nuus huis toe te stuur.

Hier is 'n paar foto's van die kamp:

Soos julle kan sien, speel die NZ-vlag 'n baie groot rol. Die vlag was
nou al op die lamppaal en hang ook voor Nic se "cabin". Die groot
kartonbeeld van ou George Bush kom glo saam huis toe as 'n aandenking.
Ek weet nie hoekom die kind nie iets kleiners en minder onooglik kan
saambring nie.

Ek was half verbaas toe ek hoor Nic gaan op 'n Christenkamp. Dit is nie
omdat ek in Nic se Christenskap twyfel nie, maar net omdat dit nie vir
kinders van sy ouderdom altyd so "cool" is om daaroor te praat nie. Hy
was die laaste jaar en 'n half maar baie kerksku. Ek het geweet die kamp
is op godsdienstige beginsels geskool en dat daar elke oggend en aand
Chapel-dienste is. Ek het heeltyd gewonder hoe dit Nic raak en of hy ook
deelneem daaraan.

Die ander foto van die oggenddiens was net so ontstellend. Dit is die
eerste keer dat ons hom so naby 'n meisiekind sien en soos Marco gesê
het:" Ma, hier kom moeilikheid." So Nic sal dus seker heelwat moet kom
verduidelik as hy terug is by die huis. Maak nie saak hoe onskuldig dit
is nie, ons vrouens is maar so beskermd.

Die foto met die matrasse - dit is eintlik 'n boot. Nic en sy spannetjie
het deelgeneem aan 'n optog. Ons probeer nog uitwerk of Nic sing en of
hy die boot se geluide namaak.

Dan was daar Independence Day. Nic het sy eie vlag daar gehad om te wys
waar sy lojaliteit dan nou eintlik lê. Die meisiekind wat die vlag saam
met hom vashou, is ook 'n Kiwi. Hulle is die enigste twee
Nieu-Seelanders daar.

Nic is ook 'n "lifeguard" op die kamp. Ek sien hy het nou weer 'n Carlos
Spencer-haarstyl. Ek weet nie of dit die All Blacks se goeie rugby is
wat hom nou weer tot die haarstyl gedwing het nie en of hy nie maar
sommer net weer wil Kiwi voel nie.

Dit is al nuus oor Nic. Ek skryf later 'n briefie met groot nuus...

Groete

Anna-Maré

Webblad!!

Hallo Almal

Uiteindelik is die webblad gereed vir publisering. Dit beteken egter nie die webblad is klaar nie, want ons beplan om hom gereeld op te dateer. Besoek seblief die blad en teken ons gasteboek. Julle kan dit ook aanstuur vir julle vriende en familie. Dalk is daar van hulle wat eendag NZ wil kom besoek of selfs hulle tuiste wil maak. Daar is baie waardevolle inligting vir diesulkes. Kliek op die skakel http://afrikakiwi.com/ om na ons webblad te gaan.

Dit beteken ook nou dat my epos-adres verander na antjie@afrikakiwi.com

Hoop julle geniet ons blad en ek wag vir terugvoering.

Groete
Anna-Maré